تقديم به مادر از دست دادگان :
اي شمع شبستان من ،اي مام كرام
رفتي وسيه شد به من از غم ،ايام
برقبر تو افتادم اي گمشده مام
چون فانوسي كه شمع آن گشته تمام
اي روح وروان كه فارغ از اين بدني
جوياي عزيز كرده ي خويشتني
اي خفته به خاك ،من تو هستم،تومني
من فرزندم وتومادر ممتحني
اي مادر اگر دسترسي داشتمي
سنگ سيه از گور تو برداشتمي
خود را گل وخاك تيره پنداشتمي
تنهات به زير خاك نگذاشتمي
ملك الشعراي بهار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر